günülük

is.

1. Köhnə məişətdə: bir kişinin iki və ya bir neçə arvadı arasındakı münasibət. <Fərəc> iki arvad almışdı ki, onlardan biri günülüyə davam etməyib, ikinci arvadı alandan sonra o dünyaya köçmüşdü. Ə. H..

2. Özünü günü kimi aparma; yola getməmə. <Gülbadam> zəif, naxoş arvada nəinki günülük etməzdi, hətta bir az da hörmət edərdi. N. N..

3. Bax günü 1-ci mənada. Günülüyü ilə yola getməmək.